Carb targeting, carb back-loading, diety rotacyjne – na łamach „Body Challenge” pojawiały się artykuły dotyczące zastosowania tych modeli żywieniowych, ale temat dwóch pierwszych strategii został przedstawiony jedynie zapoznawczo. Aby nie pozostawiać Was przypadkowi lub eksperymentom, w tym artykule zestawię korzyści oraz wady każdej ze strategii. Rozwieje to wątpliwości na temat tego, czy lepiej będzie do Was pasował CT, CBL, a może połączenie obu wymienionych?
Kategoria: Artykuły z czasopisma
„Nowy rok, nowa ja”… Też macie dosyć tego banału? Ale z roku na rok wiele się nie zmienia, styczeń jest miesiącem, w którym wszystkie fitness kluby, siłownie i trenerzy przeżywają wysyp klientów, którzy w ramach postanowienia noworocznego mają zamiar doprowadzić swoje ciało do boskich kształtów i proporcji wedle ich własnego mniemania. Ilu z nich wieńczy swoje postanowienie sukcesem? Niewielu albo i mniej.
Wiele osób, widząc jogina pod ciężką sztangą, puka się w czoło. Podobnie jest z pływakiem czy tenisistą, który wyciąga swoje ciało w „psie z głową w dole”. Wydają się oni nie na swoich miejscach – jakby ktoś wyjął ich sylwetki z jednego wymiaru i wkleił w drugi – zupełnie sprzeczny z ich stylem życia. Jednakże, kiedy im się bliżej przyjrzeć, obrazki te nabierają sensu. Po prostu osoby aktywne fizycznie lub zawodowi sportowcy korzystają z różnych technik w celu poprawienia swoich możliwości w uprawianej dyscyplinie.
W artykule opublikowanym w siódmym wydaniu „Body Challenge” został wstępnie opisany proces, który ułatwia początki przygody z dwubojem olimpijskim. W tym materiale rozwiejemy nieco wątpliwości, pokazując zalety stosowania każdej z technik, które są doskonałym narzędziem do usprawniania oraz poprawy siły, mocy i eksplozywności. Ale jeśli nie jestem zainteresowany dwubojem olimpijskim, co mi mogą oferować te wszystkie karkołomne ćwiczenia ze sztangą? Chcę się po prostu poruszać i dobrze wyglądać.
Kiedy jako nastolatek zaczynałem trenować, zajmowało mnie tylko i wyłączenie jedno – jak uzyskać muskularnie prezentującą się sylwetkę i rozbudowaną górną część ciała. Koncepcja „funkcjonalnej sprawności fizycznej” nie była mi wówczas znana i – prawdę powiedziawszy – nie sądzę, że w tamtych czasach byłaby w stanie mnie zainteresować.
Odkryłem, że ostatnio stale słyszę te same pytania. „Dlaczego zrobiłeś sobie te lamerskie tatuaże? Jakim cudem Twoja gęba wygląda znacznie starzej niż Twoje ciało? Kim jesteś i co robisz w damskiej szatni?” To moje życie prywatne, ale w obszarze zawodowym również notorycznie wracają do mnie pewne pytania. Od momentu, w którym opublikowałem C-MASS Calisthenics, jedno z nich urosło do rangi wyjątkowego: „Ile mięśnia mogę zrobić bez sterydów?”. Tak jest – też to słyszałeś, prawda? Cóż… nie mogę obiecać, że udzielę konkretnej odpowiedzi, ale w moim wieku powoli staję się niezły w snuciu opowieści – więc, jeżeli masz pięć minut, posłuchaj, co ma do powiedzenia stary wujek Paul.
Programowanie – zwrot nierzadko napawający lękiem zarówno instruktorów, osoby ćwiczące, jak i samych trenerów. Koncepcję, jakoby sposób ułożenia planu treningowego miał całkowicie determinować potencjalne korzyści (lub ich brak), zdaje się okalać powodująca zmieszanie tajemnicza mgła niepewności. Wszyscy ewidentnie obawiamy się trwonić cenny czas przeznaczony na pobyt w boxie czy regularnej siłowni – naturalnie czujemy, że istotne jest dla nas osiągnięcie wyłącznie optymalnych rezultatów.
Regeneracja u osób aktywnych fizycznie wydaje się oczywistością. W przypadku dyscyplin bezkontaktowych, w których wykonywane są wciąż te same lub podobne wzorce ruchowe, sprawa przeważnie jest prostsza, a kontuzje mniej rozległe. Najwięcej urazów i kontuzji w sportach walki przydarza się w okresie przygotowawczym do walki. W tym właśnie czasie należy zwrócić szczególną uwagę na prewencję i zachowanie odpowiedniej kondycji psychofizycznej.
W poprzednich numerach „BC” możecie znaleźć informacje na temat higieny badań oraz omówienie celowości wykonywania badań morfologii krwi, lipidogramu, gospodarki cukrowej, badania moczu, diagnostyki wątroby, nerek oraz testy przetrenowania organizmu sportowca. W przypadku zawodowych sportowców, jak również osób trenujących amatorsko warto przyjrzeć się pracy tarczycy, gospodarki hormonów płciowych oraz nadnerczy.
Leptyna – z odkryciem tego hormonu w latach 90. XX w. wiązano duże nadzieje w walce z epidemią nadwagi. Jest to hormon, który powoduje sytość, i dzięki zwiększaniu jego ilości – teoretycznie – możemy spowodować, by konkretna osoba przestała się objadać (albo jeść w ogóle). Jednak kolejne lata badań odkryły znacznie szerszy wpływ leptyny na nasz organizm niż tylko wywoływanie sytości. Dosyć szybko zrozumiano, że jej większy poziom wcale nie równa się mniejszej masie ciała.
Zarówno wyniki badań naukowych, jak i obserwacje empiryczne wskazują na celowość stosowania odpowiednio dobranych probiotyków oraz diety eliminującej nietolerowane pokarmy u zawodników wysokiego wyczynu. Postępowanie takie wpływa na poprawę ogólnego stanu zdrowia i kondycji zawodnika, co przekłada się bezpośrednio na poprawę wyników osiąganych w sporcie zawodowym.
