Wiele osób, widząc jogina pod ciężką sztangą, puka się w czoło. Podobnie jest z pływakiem czy tenisistą, który wyciąga swoje ciało w „psie z głową w dole”. Wydają się oni nie na swoich miejscach – jakby ktoś wyjął ich sylwetki z jednego wymiaru i wkleił w drugi – zupełnie sprzeczny z ich stylem życia. Jednakże, kiedy im się bliżej przyjrzeć, obrazki te nabierają sensu. Po prostu osoby aktywne fizycznie lub zawodowi sportowcy korzystają z różnych technik w celu poprawienia swoich możliwości w uprawianej dyscyplinie.
Dział: Trening
W artykule opublikowanym w siódmym wydaniu „Body Challenge” został wstępnie opisany proces, który ułatwia początki przygody z dwubojem olimpijskim. W tym materiale rozwiejemy nieco wątpliwości, pokazując zalety stosowania każdej z technik, które są doskonałym narzędziem do usprawniania oraz poprawy siły, mocy i eksplozywności. Ale jeśli nie jestem zainteresowany dwubojem olimpijskim, co mi mogą oferować te wszystkie karkołomne ćwiczenia ze sztangą? Chcę się po prostu poruszać i dobrze wyglądać.
Kiedy jako nastolatek zaczynałem trenować, zajmowało mnie tylko i wyłączenie jedno – jak uzyskać muskularnie prezentującą się sylwetkę i rozbudowaną górną część ciała. Koncepcja „funkcjonalnej sprawności fizycznej” nie była mi wówczas znana i – prawdę powiedziawszy – nie sądzę, że w tamtych czasach byłaby w stanie mnie zainteresować.
Odkryłem, że ostatnio stale słyszę te same pytania. „Dlaczego zrobiłeś sobie te lamerskie tatuaże? Jakim cudem Twoja gęba wygląda znacznie starzej niż Twoje ciało? Kim jesteś i co robisz w damskiej szatni?” To moje życie prywatne, ale w obszarze zawodowym również notorycznie wracają do mnie pewne pytania. Od momentu, w którym opublikowałem C-MASS Calisthenics, jedno z nich urosło do rangi wyjątkowego: „Ile mięśnia mogę zrobić bez sterydów?”. Tak jest – też to słyszałeś, prawda? Cóż… nie mogę obiecać, że udzielę konkretnej odpowiedzi, ale w moim wieku powoli staję się niezły w snuciu opowieści – więc, jeżeli masz pięć minut, posłuchaj, co ma do powiedzenia stary wujek Paul.
Spośród wszystkich planów stworzonych na rozbudowanie masy mięśniowej powinniśmy wybrać ten najbardziej odpowiedni dla konkretnej osoby. Aby osiągnąć maksymalny rozmiar tkanki mięśniowej, wielu adeptów kulturystyki decyduje się na programy, w których utrzymuje się około ośmiu powtórzeń w serii. Metoda ta nie jest zła, mięśnie poddawane są dobrym bodźcom, a co ważniejsze, hormony stymulujące przyrost są uwalniane podczas podnoszenia dużych ciężarów. Z drugiej jednak strony, większość programów na wysokich powtórzeniach ukierunkowana jest na stymulację innych włókien mięśniowych.
Czy spotkałeś się z sytuacją, gdy ktoś wchodzi do siłowni i nie wie, jak powinien ćwiczyć? Pewnie niejednokrotnie. A czy wiesz, że prawdopodobnie również możesz się zaliczać do tych osób? To, że znasz odpowiednią technikę wykonywanych ćwiczeń, wiesz, ile serii oraz powtorzeń każdego z nich przeprowadzić oraz z jaką pomocą technik dodatkowych – to nie wszystko. Najważniejszy jest cel treningowy i świadomie realizowany względem niego plan. Mam tutaj na myśli, że robisz serie i powtórzenia, które wpływają na wytrzymałość, siłę lub rozrost mięśni, ale dokładnie nie wiesz, co z czym połączyć. Jeśli męczysz się i pomimo całego wysiłku, jaki wkładasz w trening, efekty są mizerne, to znaczy, że możesz należeć do grupy osób, które nie wiedzą, że źle trenują. Oczywiście ważny jest również somatotyp oraz schorzenia metaboliczne, ale ten artykuł poświęcimy metodyce treningowej.
Bądźmy ze sobą szczerzy – każdy, kto w jakikolwiek sposób oddaje się rekreacji fizycznej, ma w jakimś stopniu na celu poprawę swojego wyglądu. Dla jednych może być to sprawa priorytetowa, dzięki czemu skupiają całą swoją uwagę na tym, jak wygląda ich ciało. Dla innych może być to wątek poboczny, ale taki, który jest bardzo przyjemny dla oka i zarazem budujący, jeśli chodzi o własne poczucie wartości.
„Mocniej z biodra!” – takie komendy można usłyszeć od trenerów sztuk walki, wykrzykiwane do swoich zawodników w czasie treningów lub zawodów. Podobne zdania pojawiają się także w innych dyscyplinach sportowych. To właśnie ta wskazówka sprawia, że siła ciosu, kopnięcia czy moc wyskoku nabiera konkretnej formy. Staw biodrowy, będący najbardziej masywnym stawem ludzkiego ciała, jest głównym transferem siły między dolną a górną częścią ciała. Energia z korpusu przenoszona jest na kończyny i zależnie od celu zostaje spożytkowana na szybkość, siłę czy moc. Łatwo zatem zrozumieć, jak ważne staje się zachowanie pełnej mobilności tego stawu. Co więcej, ekstremalnie działające natężenia (w fazie podparcia podczas chodu, siły oddziałujące na ten staw są równe trzykrotności ciężaru naszego ciała) będą predysponowały do zmian. Dlatego w procesie profilaktyki urazowej najważniejszym czynnikiem pozostanie utrzymanie pełnej mobilności i równowagi mięśniowej w obrębie tych stawów.
W dobie coraz większej popularności crossfitu wróciło do łask i mainstreamu olimpijskie podnoszenie ciężarów. Techniczne ćwiczenia ze sztangą są coraz bardziej popularne wśród trenerów, którzy chcą zapewnić nieco odmiany dla swoich podopiecznych. Dla samego sportu to tylko korzyść, że w zwykłych klubach fitness coraz szersze grono osób zaczyna się interesować tego typu sposobami na rozwój siły, szybkości i koordynacji. Dwubój zyskuje dzięki temu nowych sympatyków oraz telewidzów i amatorów.
Gdybyście kiedyś zastanawiali się, co zrobić z nieużytkiem nadającym się do wulkanizacji, może nadać się jako bardzo wszechstronne narzędzie treningowe, jeśli jest pokaźnych rozmiarów. Opony były wykorzystywane jako akcesoria treningowe przez długie lata, nim zaczęto konstruować nieco bardziej wymyślne trenażery.
Większość szanujących się trenerów zdaje sobie sprawę, jak ważna jest odpowiednia stabilność czy mobilność, oraz rozumie współzależność tych cech. Zastanawialiście się, dlaczego tracimy te funkcje? Co może być przyczyną naszych powstających patologii stawowych?
Świadomość panowania nad swoim ciałem, budowanie napięcia mięśniowego oraz wykorzystanie treningu jako narzędzia, które Cię wzmocni, a nie zaszkodzi!
